Dat deze zomer niet mijn zomer was dat is wel duidelijk en daar kan ik nog eindeloos over blijven doorzeuren maar er was ook een absoluut hoogtepunt: de Olympische Spelen in Parijs. Vanaf de bank was ik coach, adviseur, criticus en cheerleader. Ik schreeuwde Siffan Hassan, vanuit bed op zondagochtend, naar de finish, ik huilde vreugdetranen bij elke overwinning en was net zo teleurgesteld als het niet lukte. Nu vraag je je misschien af “Maar Marij, wat hebben de Olympische Spelen te maken met lipoedeem?”. Nou ja, niet echt iets, op de Amerikaanse basketballers en basketbalsters die allemaal wel met een vorm van compressie speelden en zo hopelijk bijdragen aan de normalisering van het dragen van compressie. Maar dat is niet het onderwerp van deze blog. Het waren de vrouwelijke sporters die ervoor zorgden dat ik deze blog wilde schrijven. Het waren de dames die de sterren van de Spelen waren maar ook die op social media de grootste kritiek kregen en daar ligt de link met het hebben van lipoedeem.
BMI en cellulites politie
Het was de Amerikaanse rugbyster Ilona Maher die de realiteit liet zien waar zelfs top atletes mee te maken krijgen op social media. Niet alleen kreeg zij te maken met de anonieme toetsenbord helden, die op een actie foto kritiek hadden omdat er cellulites op haar benen te zien was. Maar ook kreeg zij van verschillende helden te horen dat ze niet alleen een masculine lichaam had maar ook dat ze “te dik” was en vast een BMI boven de 30 had. We hebben het hier over een Olympische atlete die elke dag haar leven in het teken stelt van haar sport. Een atlete die elke dag traint, bewust eet en alles ervoor doet om zo goed mogelijk in haar sport te zijn.
Ilona Maher laat hiermee precies zien hoe de maatschappij nog steeds gefocused is op BMI en de perceptie hoe een vrouwenlichaam “hoort” te zijn. Helaas bestaat er dus nog steeds het beeld dat een vrouwenlichaam slank en dun hoort te zijn en dat het vooral niet afwijkend mag zijn. Zelfs niet als je een Olympische atlete bent. Het geeft maar weer aan hoe diep de dieet en dun perceptie in onze maatschappij zit geworteld. Maar ook dat mensen het nog steeds als hun plicht zien om openbaar kritiek te leveren op vrouwenlichamen en dat de normaalste zaak van de wereld vinden, zonder er over na te denken wat dat wellicht met de vrouw in kwestie doet.
Stoppen met BMI
De hele BMI discussie is een discussie die ik, en veel lipoedeem dames, al vaak hebben moeten voeren. BMI is niet alleen een achterhaalde maatstaf maar geeft ook vaak een enorm vertekend beeld. Kijk naar Ilona Maher die een BMI heeft van 29.5 en dus volgens de maatstaf zou zij al richting de klasse obesitas gaan. Een gespierde Olympische atlete die zelfs al gezien wordt als obees, hoe moeten wij dan met onze lipoedeem lichamen opboksen tegen artsen die maar blijven vasthouden aan BMI als DE maatstaf om te bepalen hoe iemands gezondheid is.
De volgende keer dat ik weer bij een medisch specialist zit die begint over mijn BMI, dan zal ik het filmpje van Ilona Maher laten zien en vragen hoe correct het nou is om iemand af te reken op haar BMI als zelfs een Olympische atlete als zo hoog in haar BMI zit. En ja, ik weet dat lipoedeem nog steeds een hele lastige component is en er bij mij ook wel echt nog obees vet is maar ook een hoop loshangend vel en spieren. Hoe draagt dat bij aan mijn gewicht en dus BMI? Het laat zien dat er nog zoveel uit te zoeken is als het gaat om het vrouwelijke lichaam, BMI maar ook het hebben van lipoedeem. En voor alle anonieme toetsenbord helden die commentaar hebben op vrouwenlichamen, zoek een andere hobby en kijk lekker naar jezelf.
Take care!
Xoxo
Bron stock afbeeldingen: Unsplash.com
