Mijn ingelaste break en even loskomen van altijd maar moeten, heeft mij ontzettend goed gedaan. Vooral het niets moeten en hoeven, gaf een vernieuwde stoot energie en andere blik op mijn dagen. Het zorgde er ook voor dat ik in augustus een record aantal boeken las. Nu heb ik het hele jaar al veel boeken gelezen maar in juni en juli was ik het een beetje kwijt. Augustus, en natuurlijk de hard nodige break, bracht daar verandering in want ik las zoveel dat ik inmiddels mijn zelf gestelde doel voor het aantal te lezen boeken in 2024, al heb gehaald. Ik heb dit jaar al 80 boeken gelezen en streber als ik ben, heb ik mijn doel nu verhoogd naar 100 gelezen boeken voor 2024. Die laatste 20 boeken zou toch moeten lukken in de 4 maanden die nog voor ons liggen. Het boek van vandaag, is een boek dat ik regelmatig voorbij zag komen in een aantal lees/ boeken groepen op Facebook. Nu wist ik niet zeker of dit beladen onderwerp iets voor mij ging zijn maar ik ben het boek toch gaan lezen. Toen ik het boek op de trap bij mijn ouders zag liggen, schrok ik even hoe dik het was: 640 pagina’s. Tevens twijfelde ik of ik mijzelf dit wel “aan moest doen” maar toch besloot ik om “Al het blauw van de hemel” van Mélissa da Costa een kans te geven. Benieuwd of mijn twijfels en bezwaren correct waren of dat ik nu toch een andere mening heb? Lees dan snel mijn review van “Al het blauw van de hemel“.
Al het blauw van de hemel – Mélissa da Costa
Nadat bij Emile jong-alzheimer werd vastgesteld, besluit hij het ziekenhuis en het medeleven van zijn familie en vrienden te ontvluchten. Stiekem koopt hij een camper en plaatst een advertentie voor een reisgezel. Hij ontvangt een antwoord van Joanne, een mysterieuze jonge vrouw. Het is de start van een adembenemend mooie roadtrip.
Bron afbeelding + tekst: Bol.com
Mijn mening
Dit jaar heb ik een grote verscheidenheid aan boeken gelezen maar er is geen een boek bij dat zij mij zo ontzettend heeft geraakt als “Al het blauw van de hemel”. Waar ik aan de ene kant nieuwsgierig was maar toch wat weerstand voelde omdat het best een beladen onderwerp is dat in dit boek wordt beschreven, ben ik blij dat ik mij over alles heen heb gezet en er toch aan begonnen ben. Het is het mooiste en tegelijkertijd meest verdrietige boek wat ik dit jaar heb gelezen. Ik ging er als een speer doorheen, met een mix van emoties, en eindigde met tranen in mijn ogen.
Het verhaal beschrijft de weg van de jonge Emile die besluit dat hij zich niet neer wil leggen bij zijn diagnose maar nog alles uit het leven wil halen voor de jaren die hem nog zijn gegeven. Het verhaal beschrijft ook het verdrietige levensverhaal van Joanne die al zoveel op haar pad geworpen kreeg en eigenlijk alleen nog maar een uitweg zoekt om het verleden los te laten. Als twee vreemden gaan ze met elkaar de laatste reis van Emile aan en samen gaan ze letterlijk door pieken en dalen. Ieder hun eigen problemen en verhaal maar toch leven ze het leven samen. Als twee onbekenden begonnen ze aan de roadtrip met eigenlijk geen idee welke weg ze op zouden gaan en toch ontwikkelt er zich tussen de twee niet alleen een vriendschap maar ook liefde. Het is een hartverscheurend verhaal van een jonge man die zijn geheugen langzaam kwijt raakt en een jonge vrouw die een enorm verlies een plek probeert te geven op haar manier. Het is zo ontzettend mooi beschreven, dat je je echt een passagier voelt achter in de camper en onderdeel bent van de roadtrip en alles wat Emile en Joanne meemaken.
Een verhaal wat je leest met een lach en een traan maar waar ook hoop uit te putten is. Hoe oneindig het leven soms ook lijkt, leef het leven nu want morgen is je niet gegeven.
Take care!
xoxo
Bron stock foto’s: Unsplash.com
